image/upload/Website_content/Heroes/kai-niederhuber/kai-square.jpg

'Ik vond deze sport direct fantastisch.' - Kai Niederhuber

3 min. leestijd
Gepubliceerd 01/08/20

Als Herr Niederhuber geen pijnlijke tennisblessure had opgelopen, en als zijn achtjarige zoon Kai zijn oog niet had laten vallen op een aantrekkelijk oranje racket in de plaatselijke sportwinkel, had Oostenrijk misschien nooit een van de meest beloftevolle badmintonspelers ooit gehad.

Zijn armproblemen overtuigden Klaus Niederhuber om te kiezen voor de lichtere, meer behendigheid vergende vaardigheden van het shuttlespel, een compromis dat leidde tot de levensveranderende ontmoeting van Kai met het opzichtige racket. Het bracht ook een alomtegenwoordige wilskracht aan het licht. 

'Ik herinner mij nog de eerste keer dat ik Kai zag', zegt Jürgen Koch, een voormalige Oostenrijkse nummer één die eigenaar was van de sportwinkel, en die nu een van de adviseurs van de tieners is. 'En hoezeer hij zijn vader probeerde te overtuigen om het racket te kopen!'

Kai herinnert het zich ook nog. 'Ik wilde echt mijn eigen racket. En ik zei aan mijn vader dat ik echt dat exemplaar wilde', zei hij, nog altijd met enige vastberadenheid. En zo werd hij eigenaar van de felgekleurde blade, een Babolat Satelite Brio. Het bleek een goede keuze, want de jongen bleef dit racket gebruiken tot hij op 13-jarige leeftijd een grote spong voorwaarts maakte. 

'Toen kreeg hij zijn eerste contract', zei Koch. 'Nu is hij de rijzende ster van Babolat.' En hij wordt nog altijd maar 17 in september.

Badminton was liefde op het eerste gezicht voor Kai Niederhuber. 'Ik vond het direct fantastisch', zegt hij. 'Het was een vaardigheid die ik echt leuk vond.' Hij was zo goed dat hij binnen de zes maanden kon beginnen deelnemen aan tornooien. 

In het begin waren dat lokale tornooien in Opper-Oostenrijk. Snel daarna begon hij te reizen. Afgelopen seizoen won hij belangrijke wedstrijden in de Oostenrijkse Bundesliga, en in 2020 haalde hij alle drie de titels voor de jonger dan 17-jaringen binnen op de Oostenrijkse nationale kampioenschappen. 

'Kai heeft het potentieel om de wereldtop te bereiken', gelooft Koch. 'Dat is nooit een garantie, maar door zijn technische vaardigheden en attitude, heeft hij een kans.'

Naast een scherp oog heeft Kai een open geest en het vermogen om te visualiseren hoe hij grenzen kan verleggen – kwaliteiten die misschien toepasselijk zijn bij iemand uit Ansfelden, de geboorteplek van Anton Bruckner, een componist die nieuwe ideeën definieerde in de klassieke muziek.

Het was de vader van Kai die tennis speelde die hem toonde hoe hij tegen de shuttle moest slaan, en daarna volgden verschillende coaches, waaronder Peter Zauner, een voormalige Oostenrijkse kampioen die volgens Kai 'me inspireerde om te blijven werken.' 

Zijn dagschema is meestal heel goed gevuld. Kai gaat naar een Handelschule, een speciale school waar de zakelijke kant van verschillende sporten wordt aangeleerd, en voor en na de lessen traint hij in het nabijgelegen olympisch centrum. Dit betekent dat er elke ochtend voor school en opnieuw na school badminton wordt gespeeld. Soms wel vier tot vijf uur per dag. 

Het is dan ook geen verrassing dat die inspanningen hun tol eisen. 'Een jaar gelegen had ik problemen met mijn mentaal spel, en heb ik in een bepaalde wedstrijd zelfs opgegeven', geeft Kai toe. 'Ik was mijn focus kwijt en kon niet meer verder spelen. Maar nu heb ik mijn mentale vaardigheden verbeterd. Als ik kwaad ben, zeg ik gewoon, "Ga door, het geeft niets, ga door".’

Waarom neemt hij als enkelspeler soms ook deel aan twee dubbelspel-evenementen, waardoor hij in bepaalde tornooien drie disciplines moet volgen? 'Het is een ander leermechanisme', zegt Koch. 'Het dubbelspel kan je helpen bij je spel aan het net, je overhead spel en snelheid. Er zijn meer beslissende momenten in het dubbel dan in het enkelspel. Opslag en return zijn even belangrijk. Het kan ook belangrijk zijn voor tactiek en mentaliteit.'

Vorig jaar groeide Kai tot 180 centimeter (5 ft. 11 in.) hoewel hij pas 16 is, wat het moeilijker maakte om vlot te bewegen. Dit creëerde echter een voordeel voor een aanvallende speler met spannende, goed ontwikkelde jump smashes.  

Wanneer Kai Niederhuber nu sprint en met zijn racket zwaait, is het niet langer het oranje uit zijn kindertijd van de Babolat Satelite Brio dat in het oog springt. Het zijn de zilveren en blauwe flitsen op zijn Satelite Essential rackets met zwart frame. 

Zilver kan hi-tech, rijkdom of iets waardevols symboliseren. Blauw wordt soms de sublieme kleur genoemd. En Kai Niederhuber heeft getoond dat hij het wapen van subliem succes kan hanteren.